AIREDALE TERRIER
Groomer Poznań
WRAŻENIE OGÓLNE :
Największy z terierów, muskularny, aktywny, dość krępy, nie sprawia wrażenia wysokonożnego, ani nadmiernie wydłużonego.
ZACHOWANIE/TEMPERAMENT:
Pies o bystrym wyrazie, szybki w ruchach, reagujący na każdy bodziec, stale w napięciu. Wskazuje na to wyraz oczu, sposób noszenia uszu i postawiony ogon. Łatwy w kontaktach, ufny i przyjacielski, odważny i inteligentny. Czujny i nieustraszony, ale nie agresywny.
GŁOWA:
Proporcjonalna, bez wyraźnej różnicy długości między czaszką a kufą. Bez zmarszczek na czole.
OKOLICA MÓZGOCZASZKI:
Czaszka: Długa i płaska, niezbyt szeroka między uszami i lekko zwężająca się ku oczom.
Stop: Ledwo wyczuwalny.
OKOLICA TWARZY:
Nos: Czarny.
Kufa: Kufa dobrze wypełniona przed oczami, nie opadająca ani szybko zwężająca się. Jednak precyzyjne modelowanie powinno unikać klinowatego, pozbawionego znaczenia wyrazu.
Wargi: Dobrze przylegające.
Szczęki/Zęby: Górna i dolna szczęka głęboka, mocna, mocna i muskularna, tak jak pożądana jest siła kufy. Z drugiej strony niepożądany jest nadmierny rozwój łuków żuchwy, który powodowałby zaokrąglenie lub wydatne policzki. - Mocne zęby. – Zgryz nożycowy, w którym górny rząd siekaczy zachodzi na dolny bez przerwy, a zęby są ustawione prostopadle do szczęki. Zgryz cęgowy może być zaakceptowany. Przód i tyłozgryz są niedozwolone.
Policzki: Płaskie, niewypełnione. Wystające policzki nie są pożądane.
Oczy: Ciemnego koloru, małe, niewyłupiaste, pełne terrierowego wyrazu, śmiałości i inteligencji. Jasne lub wydatne oko jest wysoce niepożądane.
Uszy: w kształcie litery V, noszone na boki, małe, ale odpowiednie do wielkości psa. Górna linia złożonego ucha znajduje się tuż nad linią czaszki. Opadające uszy lub uszy osadzone zbyt wysoko są niepożądane.
SZYJA:
Szczupła i muskularna, średniej długości i grubości, stopniowo przechodząca w łopatki; bez skóry gardła.
CIAŁO:
Grzbiet: Krótki, mocny, prosty i równy, bez luzu.
Lędźwie: Umięśnione. Psy krótkie i dobrze umięśnione pozostawiają niewiele miejsca między ostatnimi żebrami a biodrami. Mniej zwarty pies wykaże tutaj słabość.
Klatka piersiowa: Głęboka, sięgająca mniej więcej do łokci, ale nie szeroka. Żebra dobrze wysklepione.
OGON:
Dawniej zwykle kopiowany.
Kopiowane: Wysoko osadzone i noszone wesoło, nie zakręcone nad grzbietem. O dobrej sile i treści. Końcówka powinna sięgać prawie do czubka czaszki.
Niedokuty: wysoko osadzony i noszony wesoło, nie zakręcony nad grzbietem. O dobrej sile i treści.
ODNÓŻA:
KOŃCZYNY PRZEDNIE:
Łopatka: Długie, dobrze ułożone i ukośne. łopatki płaskie.
Łokcie: prostopadłe do tułowia, swobodnie poruszające się po bokach tułowia.
Przedramię: Całkowicie proste przednie kończyny o mocnej kości.
Przednie łapy: Małe, okrągłe i zwarte, z dobrze rozwiniętymi poduszkami, dobrze wyściełane, palce dobrze wysklepione, ani do wewnątrz, ani na zewnątrz.
KOŃCZYNY TYLNE
Uda: Długie i mocne.
Kolano: Dobrze kątowane, ani do wewnątrz, ani na zewnątrz.
Podudzie: umięśnione.
Stawy skokowe: Pięty osadzone nisko, równolegle do siebie, patrząc od tyłu.
Tylne łapy: Małe, okrągłe i zwarte, z dobrze rozwiniętymi poduszkami, dobrze wyściełane, z dobrze wysklepionymi palcami, nie wygiętymi ani do wewnątrz, ani na zewnątrz.
CHÓD:
Kończyny kierują się prosto ku przodowi. Przednie pracują swobodnie, równoległe do boków ciała. Oglądane od frontu wydają się przedłużeniem jego linii bocznych. Rozstawienie w łapach jest takie samo jak w łokciach. Kończyny tylne zapewniają mocny napęd.
SZATA: Włos
Sierść: twarda, gęsta i szorstka, nie tak długa, by wydawała się zmierzwiona. Włos przylegający, prosty i zwarty porasta tułów i kończyny. Sierść okrywowa, wierzchnia jest twarda, druciana, sztywna, podszerstek miękki i krótszy. Najtwardsza sierść jest tylko lekko falista. Kędzierzawy lub miękki włos jest wysoce niepożądany. Maść: górne partie szyi, grzbiet i wierzch ogona są czarne lub szaro-czarne. Pozostała powierzchnia ciała podpalana. Uszy są często ciemniejsze, a czarne naloty (osmolenia) mogą występować wokół szyi i na skroniach. Dopuszczalne trochę białych włosów na piersi.
WIELKOŚĆ:
Wysokość w kłębie u psów ok. 58-61 cm, u suk ok. 56-59 cm.
WADY:
Każde odstępstwo od powyższych punktów należy uznać za wadę, której ocena powinna być ściśle proporcjonalna do stopnia odchylenia i jego wpływu na zdrowie i dobrostan psa.
WADY DYSKWALIFIKUJĄCE:
- Psy agresywne lub nadmiernie bojaźliwe
- Psy wyraźnie wykazujące nieprawidłowości fizyczne lub behawioralne muszą zostać zdyskwalifikowane.
Uwaga:
- Samce muszą mieć dwa normalnie rozwinięte jądra, całkowicie opuszczone do moszny.
- Do hodowli należy używać wyłącznie funkcjonalnie i klinicznie zdrowych psów typowych dla rasy.
Grooming Studio MB
SALON STRZYŻENIA I PIELĘGNACJI PSÓW
Copyright 2021